Half vakantie
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lianne
22 April 2010 | Kenia, Nairobi
Inmiddels is het april en is de vakantie hier al bijna drie weken begonnen. In mijn vorige verslag ben ik geloof ik niet helemaal duidelijk geweest, want alleen de maand april is hier vakantie, in mei begint de tweede term. Het schooljaar is hier opgedeeld in drie terms: januari t/m maart, mei t/m juli en september t/m november. De maanden april, augustus en december zijn de vakantiemaanden. Het schooljaar start dus in januari en niet zoals in Nederland in september. In mei en juni is er dus nog gewoon les, ik ga niet drie maanden niks doen.
Drie weken geleden hebben de we officiële sluitingsbijeenkomsten van Rainbow en van Amani gehad. Alle ouders kwamen naar school en de headteachers hielden een toespraak. ook werden van elke klas de drie leerlingen met de beste resultaten bekendgemaakt. Dat vind ik hier wel opvallend: er wordt heel erg de nadruk gelegd op presteren. In Rainbow kregen de beste drie van elke klas zelfs een cadeautje.
Tijdens deze bijeenkomsten moesten wij natuurlijk ook even iets zeggen over wat we van Kenia vinden en wat we van de scholen vinden. Ook al wist ik dat dat waarschijnlijk van ons verwacht werd, ik kan er nog steeds niet echt aan wennen. Ik zal wel nooit presentatrice worden of iets in die richting… Maar ik kan hier wel genoeg oefenen in toespraakjes houden, want overal waar wij voor het eerst komen en bij elke officiële gelegenheid komen wij hier niet onderuit…
Ook al was het officieel vakantie, de afgelopen twee weken zijn wij ’s morgens nog wel naar Amani geweest om les te geven. Daar komen de leerlingen namelijk naar school voor herhaling, maar dit is niet verplicht, dus de helft van de leerlingen blijft thuis.
Veel mensen komen namelijk niet uit de Coastal Province, hun familie woont up country, wat in Kenia echt een breed begrip is. Om aan de andere kant van het land te komen heb je echt wel de tijd nodig, aangezien de meeste Kenianen geen geld hebben om even het vliegtuig te pakken. Daarom gebruiken veel mensen de vakanties om hun familie op te zoeken en dan nemen ze hun kinderen dus mee. Daarom komen ze niet naar school. Dat is wel lastig, want niet alle leraren gebruiken deze tijd om de behandelde stof te herhalen. De leerkracht van klas 3, waar ik meestal lesgeef, is gewoon de rest van het boek aan het behandelen. De leerlingen die er nu niet zijn missen dit dus, terwijl sommigen al zwak zijn en de les dus eigenlijk niet kunnen missen. Ik ben benieuwd hoe dat na de vakantie gaat uitpakken…
Het is wel leuk om aan zo weinig kinderen les te geven, want zo kon ik iedere leerling heel veel aandacht geven.
Afgelopen vrijdag was wel het toppunt: het regende ’s morgens heel erg hard, dus ik was pas om 9.00 uur naar school gegaan, in plaats van om 7.30 uur. Als het hier regent, dan staat namelijk in 10 minuten de hele compound hier blank, dus dan kunnen we de deur niet meer uit. Toen ik op school kwam, waren er welgeteld 9 kinderen van klas 3! In klas 4 was er maar één leerling aanwezig, zelfs de leerkracht was er niet. Als het hier regent is duidelijk de hele dagelijkse orde ontregeld.
Afgelopen week hebben we in klas 3 de vermenigvuldigingstafels geoefend. Dat hadden we een paar weken geleden ook al gedaan, maar daarna werd er nooit meer naar gevraagd, dus alle kinderen waren ze weer vergeten. Dat is voor de leerkrachten hier totaal niet logisch, zij denken er niet aan dat kinderen veel herhaling nodig hebben om iets te kunnen onthouden. Frederic (klas 3) was dus ook behoorlijk kwaad dat alle leerlingen de tafels weer opnieuw moesten leren. Na de vakantie zal dat dus wel weer even lastig worden, als de kinderen twee weken niet geoefend hebben…
Ik heb me ook voorgenomen om na de vakantie te proberen of we iedere dag 10 of 15 minuten kunnen besteden aan het lezen. Dat wordt hier namelijk ook bijna nooit geoefend en lijkt me wel heel belangrijk om het Engels van de kinderen te verbeteren. En aangezien er heel veel boeken op school zijn die niet gebruikt worden, is het hoog tijd dat daar iets in veranderd vind ik. Dus in de vakantie ga ik al die boeken uitzoeken, waarschijnlijk monnikenwerk, maar goed…
In de eerste week van de vakantie was Annelies jarig, toen zijn we (Annelies, Hanne en ik) op het strand gaan ontbijten. Zonder dat ze het wist hadden we een taart voor de jarige besteld met Happy birthdag erop en 21 kaarsjes! Natuurlijk alles in het roze, want dat is haar lievelingskleur. Ze was echt heel erg verbaasd, had het totaal niet verwacht, dus dat was heel leuk!
Verder heb ik vorige week eindelijk vlechtjes in mijn haar laten zetten, bij Naomi in haar salon. Ze is inmiddels echt begonnen met werken, dus ik dacht: vooruit maar. Na 5,5 uur (!) kwam ik de kapsalon weer uit als een ‘real African lady’. Ik moest in het begin wel erg wennen aan mijn vlechtjes. Ze zitten namelijk ontzettend strak, was niet echt prettig, al dat getrek aan mijn haar… En er zit veel nephaar in! Ik heb nog nooit zoveel en zulk lang haar gehad, heel leuk! Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend en vind ik het ook echt leuk.
Afgelopen donderdag was een rare dag. Annelies zou namelijk terug naar België vertrekken, dus echt vrolijk waren we niet. Toen belde haar moeder ineens met nieuws over een aswolk boven Europa. Wij dachten echt: “Wat?! Een vulkaan die uitbarst en een aswolk die boven Europa hangt? Net op het moment dat Annelies naar huis moet? Wat is dit voor raars?”
Dus we hebben eerst het internet maar eens even geraadpleegd om op de hoogte te zijn van alle gebeurtenissen en daarna is de taxi met Annelies en twee andere vrijwilligers maar op hoop van zegen richting Mombasa vertrokken. Wij hebben natuurlijk de nodige tranen vergoten tijdens het afscheid, maar dat was niet nodig, want ’s avonds kwamen ze weer terug! De vlucht was gecanceled, dus ze is nu gewoon weer hier! Dat vonden wij natuurlijk helemaal niet erg en zij ook niet, alleen haar moeder vond het niet zo plezierig dat ze haar dochter nu nog langer moet missen…
Inmiddels hebben ze een beetje hoop dat ze aanstaande zaterdag kunnen vertrekken, maar aangezien ze nog op de wachtlijst staan, is het maar afwachten of dat lukt.
Hanne’s familie zou eigenlijk afgelopen maandag aankomen, maar ook hun vlucht was niet vertrokken. Zij komen gelukkig vandaag wel aan, dus kunnen nog wel genoeg tijd hier doorbrengen.
Dat betekent helaas wel dat Hanne over anderhalve week ook vertrekt, dus vanaf dan ben ik hier alleen. Dat zal wel echt even wennen worden, na drie maanden met vijf vrijwilligers hier gewoond te hebben. Bij Kebene hebben ze in ieder geval al gezegd dat ik maar altijd naar hen moet komen als ik me alleen voel, dus dan heb ik 25 kinderen om mee te kletsen. En half mei komt er nog een vrijwilligster hier, dus helemaal vereenzamen zal ik niet…
Drie weken geleden hebben de we officiële sluitingsbijeenkomsten van Rainbow en van Amani gehad. Alle ouders kwamen naar school en de headteachers hielden een toespraak. ook werden van elke klas de drie leerlingen met de beste resultaten bekendgemaakt. Dat vind ik hier wel opvallend: er wordt heel erg de nadruk gelegd op presteren. In Rainbow kregen de beste drie van elke klas zelfs een cadeautje.
Tijdens deze bijeenkomsten moesten wij natuurlijk ook even iets zeggen over wat we van Kenia vinden en wat we van de scholen vinden. Ook al wist ik dat dat waarschijnlijk van ons verwacht werd, ik kan er nog steeds niet echt aan wennen. Ik zal wel nooit presentatrice worden of iets in die richting… Maar ik kan hier wel genoeg oefenen in toespraakjes houden, want overal waar wij voor het eerst komen en bij elke officiële gelegenheid komen wij hier niet onderuit…
Ook al was het officieel vakantie, de afgelopen twee weken zijn wij ’s morgens nog wel naar Amani geweest om les te geven. Daar komen de leerlingen namelijk naar school voor herhaling, maar dit is niet verplicht, dus de helft van de leerlingen blijft thuis.
Veel mensen komen namelijk niet uit de Coastal Province, hun familie woont up country, wat in Kenia echt een breed begrip is. Om aan de andere kant van het land te komen heb je echt wel de tijd nodig, aangezien de meeste Kenianen geen geld hebben om even het vliegtuig te pakken. Daarom gebruiken veel mensen de vakanties om hun familie op te zoeken en dan nemen ze hun kinderen dus mee. Daarom komen ze niet naar school. Dat is wel lastig, want niet alle leraren gebruiken deze tijd om de behandelde stof te herhalen. De leerkracht van klas 3, waar ik meestal lesgeef, is gewoon de rest van het boek aan het behandelen. De leerlingen die er nu niet zijn missen dit dus, terwijl sommigen al zwak zijn en de les dus eigenlijk niet kunnen missen. Ik ben benieuwd hoe dat na de vakantie gaat uitpakken…
Het is wel leuk om aan zo weinig kinderen les te geven, want zo kon ik iedere leerling heel veel aandacht geven.
Afgelopen vrijdag was wel het toppunt: het regende ’s morgens heel erg hard, dus ik was pas om 9.00 uur naar school gegaan, in plaats van om 7.30 uur. Als het hier regent, dan staat namelijk in 10 minuten de hele compound hier blank, dus dan kunnen we de deur niet meer uit. Toen ik op school kwam, waren er welgeteld 9 kinderen van klas 3! In klas 4 was er maar één leerling aanwezig, zelfs de leerkracht was er niet. Als het hier regent is duidelijk de hele dagelijkse orde ontregeld.
Afgelopen week hebben we in klas 3 de vermenigvuldigingstafels geoefend. Dat hadden we een paar weken geleden ook al gedaan, maar daarna werd er nooit meer naar gevraagd, dus alle kinderen waren ze weer vergeten. Dat is voor de leerkrachten hier totaal niet logisch, zij denken er niet aan dat kinderen veel herhaling nodig hebben om iets te kunnen onthouden. Frederic (klas 3) was dus ook behoorlijk kwaad dat alle leerlingen de tafels weer opnieuw moesten leren. Na de vakantie zal dat dus wel weer even lastig worden, als de kinderen twee weken niet geoefend hebben…
Ik heb me ook voorgenomen om na de vakantie te proberen of we iedere dag 10 of 15 minuten kunnen besteden aan het lezen. Dat wordt hier namelijk ook bijna nooit geoefend en lijkt me wel heel belangrijk om het Engels van de kinderen te verbeteren. En aangezien er heel veel boeken op school zijn die niet gebruikt worden, is het hoog tijd dat daar iets in veranderd vind ik. Dus in de vakantie ga ik al die boeken uitzoeken, waarschijnlijk monnikenwerk, maar goed…
In de eerste week van de vakantie was Annelies jarig, toen zijn we (Annelies, Hanne en ik) op het strand gaan ontbijten. Zonder dat ze het wist hadden we een taart voor de jarige besteld met Happy birthdag erop en 21 kaarsjes! Natuurlijk alles in het roze, want dat is haar lievelingskleur. Ze was echt heel erg verbaasd, had het totaal niet verwacht, dus dat was heel leuk!
Verder heb ik vorige week eindelijk vlechtjes in mijn haar laten zetten, bij Naomi in haar salon. Ze is inmiddels echt begonnen met werken, dus ik dacht: vooruit maar. Na 5,5 uur (!) kwam ik de kapsalon weer uit als een ‘real African lady’. Ik moest in het begin wel erg wennen aan mijn vlechtjes. Ze zitten namelijk ontzettend strak, was niet echt prettig, al dat getrek aan mijn haar… En er zit veel nephaar in! Ik heb nog nooit zoveel en zulk lang haar gehad, heel leuk! Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend en vind ik het ook echt leuk.
Afgelopen donderdag was een rare dag. Annelies zou namelijk terug naar België vertrekken, dus echt vrolijk waren we niet. Toen belde haar moeder ineens met nieuws over een aswolk boven Europa. Wij dachten echt: “Wat?! Een vulkaan die uitbarst en een aswolk die boven Europa hangt? Net op het moment dat Annelies naar huis moet? Wat is dit voor raars?”
Dus we hebben eerst het internet maar eens even geraadpleegd om op de hoogte te zijn van alle gebeurtenissen en daarna is de taxi met Annelies en twee andere vrijwilligers maar op hoop van zegen richting Mombasa vertrokken. Wij hebben natuurlijk de nodige tranen vergoten tijdens het afscheid, maar dat was niet nodig, want ’s avonds kwamen ze weer terug! De vlucht was gecanceled, dus ze is nu gewoon weer hier! Dat vonden wij natuurlijk helemaal niet erg en zij ook niet, alleen haar moeder vond het niet zo plezierig dat ze haar dochter nu nog langer moet missen…
Inmiddels hebben ze een beetje hoop dat ze aanstaande zaterdag kunnen vertrekken, maar aangezien ze nog op de wachtlijst staan, is het maar afwachten of dat lukt.
Hanne’s familie zou eigenlijk afgelopen maandag aankomen, maar ook hun vlucht was niet vertrokken. Zij komen gelukkig vandaag wel aan, dus kunnen nog wel genoeg tijd hier doorbrengen.
Dat betekent helaas wel dat Hanne over anderhalve week ook vertrekt, dus vanaf dan ben ik hier alleen. Dat zal wel echt even wennen worden, na drie maanden met vijf vrijwilligers hier gewoond te hebben. Bij Kebene hebben ze in ieder geval al gezegd dat ik maar altijd naar hen moet komen als ik me alleen voel, dus dan heb ik 25 kinderen om mee te kletsen. En half mei komt er nog een vrijwilligster hier, dus helemaal vereenzamen zal ik niet…
-
22 April 2010 - 09:04
Hilde:
En willen natuurlijk allemaal een foto van je haar zien!!! -
22 April 2010 - 10:09
Germa:
Hai lieve Lian!
Jajaja! Ik wil je haar ook zien! Dus: pictures please!!
Vervelend dat Annelies en Hanne beide vertrekken binnenkort! Zoek maar lekker veel gezelligheid op.
Dikke knuffel en succes met boeken uitzoeken ;)
xGerma. -
22 April 2010 - 10:09
Lizzy:
Hee Lianne!
Ik dacht, ik laat maar weer eens een keertje een berichtje achter! Fijn dat je het zo goed hebt daar, echt een wereld van verschil he!
Ik wil inderdaad ook foto's van je haar zien! ben ook erg benieuwd!
En jaa, die aswolk, hahaa! Zulk nieuws mis je dan opeens he!
Hoelang moet je nog?
Xx Lizz -
22 April 2010 - 15:40
Ivonne:
Hee Lian,
Ik blijf trouw je verhalen lezen. Leuk al die avonturen weer. Voor jou is het wel fijn dat iedereen langer blijft door aswolk.. hihi! Geniet er maar van! En als je terug bent gaan we thee drinken met hollandse koekjes.
Plaats je foto's van je nieuwe haar? -
23 April 2010 - 10:29
Robert&Rianne:
hai lianne
leuk dat je iemand hebt geholpen haar leven weer op te pakken goed gedaan,En die vlechtjes die je nu hebt staan je goed heb de foto's gezien.
we moeten binnenkort maar eens skijpen als je tijd hebt is alweer lang geleden.
Geniet van de dagen die je nog hebt in de vakantie en we spreken elkaar snel weer.
Groetjes ons -
23 April 2010 - 21:23
Roelie:
geweldig hoor dat haar van je staat je echt heel leuk.en ja ook onze vakantie ging niet door he vanwege die aswolk.maar dat had je al wel gehoord van roy. wel balen natuurlij.fijn dat jij het zo naar je zin hebt daar maar we missen jou wel hoor. liefs roelie -
25 April 2010 - 10:49
Johan:
wat leuk verheel weer leuk hoor om weer wat van je te horen . -
25 April 2010 - 13:06
Fleur:
Hoe gaat het met die mevrouw van de kapsalon? Heeft ze veel klanten om te knippen? -
26 April 2010 - 10:58
Fieke:
Aah het viel mee, ik dacht dat ik nog een stuk of 3 verslagen te lezen zou hebben maar het bleef bij 1tje;)
Super om te lezen wat je allemaal doet en kunt doen daar. Bij mij gaat het weer helemaal kriebelen!
Erg he de regen in Kenia. Zo extreem allemaal, of te droog of te veel regen. De eerste week dat ik er was heeft het 3 dagen non stop geregend, echt verschrikkelijk voor de mensen in de hutten..
Veel succes aankomende weken in je eentje! Maar misschien is het ook wel eens lekker jo..?
Liefs Fieke -
28 April 2010 - 12:51
Rianne:
Dacht maar weer is een keer een berichtje te plaatsen in plaats van skype;). Leuk die nieuwe foto's:D. Zo krijg je steeds meer een goed beeld van waar je zit. Vooral die van school en de kapsalon zijn heel handig om een beeld te krijgen:). Na ja rest komt wel op skype;) dus tot skype-se:D! knuff!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
