Het dagelijks leven in Kenia

Afgelopen week bedacht ik me dat ik helemaal nog niet verteld heb hoe mijn dagen hier eruit zien en hoe het dorp eruit ziet! Ik ben gewoon maar beginnen met vertellen wat ik op de school aan het doen ben… Getuigt wel van een heleboel enthousiasme ;) Maar het is nu toch wel tijd om even het dorp, ons huisje en de dagelijkse gang van zaken hier te beschrijven.

Ik zal maar beginnen met ons huisje. Er staan hier twee vrijwilligerswoningen op onze ommuurde ‘compound’. Hanne en ik wonen in de ene woning en de andere drie Belgische vrijwilligster wonen in de andere. De huisjes zijn wit, met een dak van gedroogde palmbladeren, heel schattig. We hebben een keuken (met koelkast en stromend water!), een badkamertje, een wc, twee slaapkamers en buiten een veranda met bank, stoelen en tafel. We zitten bijna nooit binnen, dat is echt veel te warm!
We hebben bijna altijd stroom, heel af en toe is er even een ‘powercut’. Toen we aankwamen zeiden ze hier dat dat bijna elke dinsdag het geval zou zijn, maar tot nu toe beperkt het zich tot af en toe een paar uur, dus dat is goed te doen.

De eerste dagen in ons huisje hebben we al kennis kunnen maken met de typisch Keniaanse werkwijze. Toen ik hier op mijn eerste avond een douche nam, liep het water onder de deur door in plaats van het putje in!
Wat mij namelijk niet opgevallen was voordat ik onder de douche stapte: het afvoerputje ligt op het hoogste punt van de badkamer en de vloer loopt af naar de deur toe… Niet erg handig dus… Er is namelijk geen ingebouwde douchecabine, dus het water had vrij spel.
Ik heb gelijk Katrien opgebeld om haar het probleem uit te leggen. Zij moest wel even hard zuchten, want bij de bouw van het huisje had ze nog zo tegen de werkmannen gezegd dat ze de vloer af moesten laten lopen om het water goed weg te krijgen, wat ze dus ook wel gedaan hebben, maar precies verkeerd om! Ik moest hier echt vreselijk hard om lachen, zoiets kan ook alleen maar in Afrika gebeuren! Maar goed, inmiddels is er een stenen randje in de badkamer gemetseld, zodat het water gewoon binnen de doucheruimte blijft.
Onze tweede ervaring met de Keniaanse werkwijze hier had ook al met de douche te maken. In de eerste week wilde Hanne namelijk gaan douchen, maar toen ze de kraan open draaide, stond er stroom op! Er was iets niet goed aangelegd, maar gelukkig was dat de volgende dag verholpen.

Op de compound hebben we verder een washok en een ‘uitkijktoren’. Bovenop deze toren staat de watertank, maar daaronder is een soort uitkijkpost gemaakt waar je heerlijk koel in de schaduw en de wind kunt zitten!
’s Avonds en ’s nachts, van 18.00 uur tot 6.00 uur, hebben we een nachtwaker die de boel hier goed in de gaten houdt als wij slapen.

Ons huisje staat vlak bij de scholen. We kunnen dus lopend naar school, dat is erg handig hier. De twee scholen, Rainbowschool en Amanischool, staan vlak naast elkaar.
Amanischool bestaat uit drie gebouwtjes met lokalen, Rainbowschool is één groot gebouw met twee verdiepingen. Allebei de scholen hebben een speelplaatsje en een keuken, verder heeft Amani nog een waterput, waar de leerlingen van Rainbow ook water komen halen.

Onze dagen hier beginnen redelijk vroeg, zo rond 6.30 uur ben ik meestal wakker, want dan is het licht. Om 7.30 uur gaan we naar school. Dan is het echt al warm! Tot ongeveer 7.00 uur is het lekker buiten, daarna voel je de warmte al heel snel opkomen.
Op school begint om 7.45 uur de assembly, soort dagopening, waarna om 8.00 uur de lessen beginnen. Wij geven dan meestal Engels en wiskunde. Om 10.30 uur is het pauze en daarna wordt er in alle klassen Swahili gegeven, waar wij niks van begrijpen, dus gaan we meestal naar huis tot de lunch. Alle kinderen blijven op school, waar ze tussen de middag eten krijgen. Om 13.30 uur is de lunch afgelopen en zijn wij dus weer terug op school. Dan is er een half uurtje waarin de kinderen wel in de klassen moeten zijn, maar nog geen les krijgen. Wij zien het nut hier niet echt van in, dus benutten we deze tijd om kinderen met ernstige achterstand uit de klas te halen en te proberen om hun achterstand voor zover mogelijk weg te werken. Van 14.00 uur tot 15.00 uur is er les, daarna maken de kinderen een half uur huiswerk. Van 16.00 uur tot 17.00 uur ongeveer spelen ze buiten, daarna gaan ze naar huis. De school heeft hier dus ook tegelijk de functie van buitenschoolse opvang.

Het lesaanbod bestaat uit Engels, wiskunde, Swahili, science (natuuronderwijs) en social studies (onderwijs over Kenia: dieren, leefwijze, landskenmerken, topografie). De kunstvakken worden hier niet behandeld en sport wordt er af en toe op donderdag gegeven, op het strand.
Wij mogen hier gewoon alle vakken geven en dat doen we dus ook. In het begin was het verstaan wel wat lastig, omdat de uitspraak van het Engels hier echt heel anders is dan wij gewend zijn! Even een korte vertaling :
Whole = hoel
B = boe
C= coe
D = doe etc.
U = a from umbrella (dus ambrella)
My head is paining… (staat zelfs in het Engelse lesboek !)

De kinderen hebben mij tijdens mijn eerste les dan ook hartelijk uitgelachen, maar toen heb ik maar even uitgelegd dat hun Engels voor mij even grappig is als mijn Engels voor hen. Maar het kostte me in het begin best wel moeite om iedereen te verstaan.

Na schooltijd bereiden we de begeleiding voor de volgende dag voor, zoeken we in de kasten op school welke materialen er voorhanden zijn of gaan we boodschappen doen. Er is hier een groentekraampje op ongeveer 10 minuten loopafstand en een winkelcentrum op ongeveer 20 minuten. Dus boodschappen doen we eigenlijk altijd te voet. De supermarkt in het winkelcentrum heeft gelukkig een heel uitgebreid assortiment, dus we komen niks te kort.

Als we naar de winkel lopen worden we wel veel aangesproken door mensen. Soms is dat leuk, gewoon een praatje. Maar soms ook wel vervelend, want veel mensen willen ons hier dingen verkopen. Ze begrijpen nog niet echt dat wij hier geen toeristen zijn, hopelijk verandert dat nog.

Wat veel tijd in beslag neemt hier, is de was, die moet namelijk met de hand gedaan worden! En aangezien een T-shirt hier hoogstens één dag gedragen kan worden, moeten we best vaak wassen. Het een week laten liggen is echt geen goed idee, want zoveel was doen met de hand is echt geen pretje!
Gelukkig hoeven we ons beddengoed niet zelf te wassen, we hebben namelijk een poetsvrouw die ook de bedden verschoont! Dus eigenlijk leven wij hier echt een luxeleventje ;)

Op woensdagmiddag zijn we vrij. Dan relaxen we meestal even aan het zwembad bij de appartementen van Katrien en evalueren we de begeleiding van de kinderen met een achterstand om te bespreken wat ons nog allemaal te doen staat. Afgelopen week hebben we ook een heleboel materiaal bekeken, dat door de man van Katrien uit België meegenomen was.

Al met al zijn onze dagen hier best gevuld met lesgeven, voorbereiden, boodschappen doen en wassen. Maar we hebben nog genoeg tijd over om lekker uit te rusten, af en toe naar het strand te gaan (vooral in het weekend) en boeken te lezen.
Echt tijd om dingen te bezoeken is er doordeweeks niet, maar we willen binnenkort wel onze weekenden wat nuttiger gaan invullen, zodat we niet alle bezienswaardigheden in onze laatste twee weken hier hoeven te proppen.

Ongewenst bezoek

De laatste dagen is hier een ware oorlog ontketend tussen een mierenkolonie en ons. We kwamen woensdagmorgen de keuken in en het zag er letterlijk zwart! Dus wij hebben alle mieren het huis uit geveegd en door het putje gespoeld voor we naar school gingen. Ze kropen trouwens gewoon weer uit het putje, dus die beesten zijn niet weg te krijgen! Toen we om 11.00 uur uit school kwamen, was de keuken weer helemaal zwart en om 15.30 uur weer!
Toen werden we toch wel een beetje geïrriteerd, het waren er echt zo ontzettend veel! En niet van die normale mieren die we thuis hebben, maar echt wel vier keer zo groot! We kunnen dus echt niks op het aanrecht laten staan, zelfs geen schone afwas, want daar kruipen ze ook in!

Verder vonden we gisteren een rups tussen de groenten. Het was gewoon een groene, kleine rups, net zoals we thuis hebben, dus ik wilde hem oppakken en in het gras zetten. Maar wat deed het ondankbare beest?! Hij beet me!! Ik dacht eerst dat ik me vergist had, want hij leek zo onschuldig… Als hij nou nog zwart met rood was geweest, had ik het verwacht…
Maar toen ik hem later oppakte met een stukje plastic, beet hij daar dus in en scheidde zelfs gif uit!
Dus wat wij hier al wel geleerd hebben: hoe klein de beestjes ook, vriendelijk zijn ze niet.

Verder hebben we nog niet veel grote beesten gezien, alleen apen, die gewoon overal rondlopen.

Zo, dat was wel ongeveer alles wat ik hier elke dag meemaak. Het was wel weer echt een lang verhaal, ik hoop dat ik jullie nog niet begin te vervelen… Ik vind het wel heel leuk dat ik zoveel reacties krijg, super om te merken dat jullie met me meeleven!
De foto’s geven jullie hopelijk een goed beeld van alles!

Liefs, Lian